فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

می‌فکن بر صف رندان نظری بهتر از این
بر در میکده می کن گذری بهتر از این

در حق من لبت این لطف که می‌فرماید
سخت خوب است ولیکن قدری بهتر از این

آن که فکرش گره از کار جهان بگشاید
گو در این کار بفرما نظری بهتر از این

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجه عاقل هنری بهتر از این

دل بدان رود گرامی چه کنم گر ندهم
مادر دهر ندارد پسری بهتر از این

من چو گویم که قدح نوش و لب ساقی بوس
بشنو از من که نگوید دگری بهتر از این

کلک حافظ شکرین میوه نباتیست به چین
که در این باغ نبینی ثمری بهتر از این

شرح لغت: معنی لغتی برای این غزل وجود ندارد.

تفسیر عرفانی:‌

۱- حضرت حافظ در بیت آخر می‌فرماید:

 خامه و قلم حافظ، نهال و درختی است که میوه و ثمره شیرین و خوشگواری دارد. این میوه را بچین که در بوستان ادب بهتر از آن نخواهی یافت.
درس عرفان را بخوان، زیرا دنیا جز حسرت خوردن، زیاده طلبی، به جان هم افتادن و نزاع بر سر هیچ و پوچ، غرور و خود خواهی نیست.

۲- در فکر و اندیشه‌ای هستید که چگونه بر زندگی مسلط شوید. باید بدانی که زندگی فراز و نشیب فراوان دارد و به شما که اندیشه‌ای توانا و خلاقیت بی مانند دارید، نوید یک زندگی آسوده و توام با عرفان و ایمان داده خواهد شد.

تعبیر غزل:

مردم را به چشم حقارت نگاه نکن و، چون کاری را شروع می‌کنی با سعی و تلاشی درخور باشد. در هر مرحله از زندگی عقل و تفکر، گره گشای امور است، پس در کار‌ها عاقلانه بیندیش و با حوصله تصمیم بگیر. فکر و نیتی که در سر داری برای تو بهترین انتخاب است. زیاده خواهی و طمع ورزی مکن و به امید خدا وارد عمل شو تا کامیاب و سرافراز شوی.

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا